مشترکا با وحشی بافقی

ما چون ز دری پای کشیدیم کشیدیم

امید ز هر کس که بریدیم بریدیم

دل نیسن کبوتر که چو برخاست نشیند

از گوشه ی بامی که پریدیم پریدیم