صدبار

صد بار پلو خوردی و دیدی ثمرش را

املت چه بدی داشت که یک بار نخوردی؟

زن جان!

شهر چاقو های تیز و دلبر عاشق ستیز

هردو ((زنجان)) اند اما این کجا و آن کجا؟

قهوه نیمه شب

هرکه زحمت به تنش در گذر ترم دهد

منت قهوه خوری نیمه شب را نکشد

نسیه!

ما نسیه طلب باشیم، از نقد گریزانیم

در غمکده ی دنیا ، دل را به خدا دادیم

مشروطی!

ز خرخوانان عالم هرکسی دیدم غمی دارد

دلا خو کن به مشروطی که آن هم عالمی دارد

یاد

نظرکن بر رخ زردم نه بیمارم نه بی دردم

ببین من را تمام عمر دنبال تو میگردم