زن جان!

شهر چاقو های تیز و دلبر عاشق ستیز

هردو ((زنجان)) اند اما این کجا و آن کجا؟

قهوه نیمه شب

هرکه زحمت به تنش در گذر ترم دهد

منت قهوه خوری نیمه شب را نکشد

مشترکا با وحشی بافقی

ما چون ز دری پای کشیدیم کشیدیم

امید ز هر کس که بریدیم بریدیم

دل نیسن کبوتر که چو برخاست نشیند

از گوشه ی بامی که پریدیم پریدیم

مشروطی!

ز خرخوانان عالم هرکسی دیدم غمی دارد

دلا خو کن به مشروطی که آن هم عالمی دارد

برای آمار

ما به ترفند از ریاضی رسته ایم

دل به تنظیم و عمومی بسته ایم

...

لیک بنگر نمره ی آمار ما

در عزای امتحان بنشسته ایم

شرح حال  برخی داشجویان کلاس بعد از آمدن نمره های آمار

دینامیک!

اسم استاد دینامیک ما آقای دکتر فضلیه

این اشعار هم واسه همدردی با دانشجویان و همکلاسی ها سروده شده نه واسه ...

 

قبل از امتحان

دکترا این امتحان بر فضل تو پیش آمدم

فضلیا پاسم بکن زین امتحانم بد مده

....

عکس جسم صلب بر قلبم نشست از غم بسی

نیست بهر یک مهندس غیر چون فضلی کسی

 

 

بعد از امتحان

فضلیا پاسم بکن زان امتحان صعب خویش

بس شنیدم از همه تلخی و حرف همچو نیش

...

دو نباشد لایق همچون منی هشتی بده!

اولین شاگرد شاعر آمده دشتی بده

...

هشت نی در حد من شاید نه در فضل تو نیست

باوفا دلخوش مکن ما را مگر الا به بیست