انتظار

باز آی دلبرا که دلم بی قرار توست
وین جان بر لب آمده در انتظار توست

در دست این خمار غمم هیچ چاره نیست
جز باده ای که در قدح غمگسار توست

ساقی به دست باش که این مست می پرست
چون خم ز پا نشست و هنوزش خمار توست

خیال

خیـــالِ روی تواَم دیـده می­کند پُر خون

هــوایِ زلفِ تواَم عمر می­دهـــد بر باد

نه در برابرِ چشمی نه غایب از نظری

نه یاد می­کنی از من، نه میـروی از یاد

حافظ

بعد از این

بعد از این عشق به هر عشق جهان می خندم
هر که آرد سخن از عشق بدان می خندم
روزی از عشق دلم سوخت که خاکستر شد
بعد از این سوز به هر سوز جهان می خندم
خنده تلخ من از گریه غم انگیزتر است
کارم از گریه گذشته است بدان می خندم

شعر خودم نیست

خدا

خدا کسیست که باید به دیدنش بروی

خدا کسی که از آن سخت می هراسی نیست !

فاضل نظری

قطعه ای زیبا از سعدی

من چرا دل به تو دادم که دلم میشکنی

یا چه کردم که نظر باز به من می نکنی

...

دل و جانم به تو مشغول و نظر بر چپ و راست

تا ندانند حریفان که تو منظور منی

...

دیگران چون بروند از نظر از دل بروند

تو چنان در دل من رفته که جان در بدنی