مشروطی!

ز خرخوانان عالم هرکسی دیدم غمی دارد

دلا خو کن به مشروطی که آن هم عالمی دارد

دیدار

ندیدم در جهان چون تو مثالی

بدین سان با دو ابروی هلالی

...

چه خوشتر لحظه ی دیدار رویت

نخواهم جز  تو  را اذن  وصالی

...

شده تحویل سال و شعر حافظ

توئی در فال ما به به چه سالی

...

دلتنگ دلت گشته ام ای دوست....!

در آن زمان که سینه ی من تنگ می شود

بنگر   دلم  برای  دلت  تنگ   می شود

...

چون  نیستی کنار  دل  خسته ی غمین

هر دم مصاحب دل من چنگ می شود

...

بر    عشق  تو   برای تمام  وجود من

گاهی میان عقل و دلم جنگ می شود

یاد

نظرکن بر رخ زردم نه بیمارم نه بی دردم

ببین من را تمام عمر دنبال تو میگردم